Door op 4 oktober 2017

Ronald Koch blikt terug: ‘Het was een intensieve maar mooie tijd!’

Op 27 september j.l. nam Statenlid Ronald Koch uit Grolloo afscheid van het Drents Parlement. Met pijn in het hart, dat was duidelijk. Het statenlidmaatschap in Drenthe laat zich niet combineren met zijn nieuwe baan bij de gemeente Groningen. Hij kijkt terug op twee-en-een-half jaar Drents Parlement: ‘Veel geleerd en veel bereikt met ons team.’

 

Hoe ben je in de Drentse politiek verzeild geraakt?

‘Ik heb in 2006 de Rosa-leergang van de PvdA gevolgd en liep in dat kader stage bij de Drentse Statenfractie, toen nog onder leiding van Eddy Veenstra – zeer leerzaam! Toen heb ik me kandidaat gesteld voor de Provinciale Staten. Ik kwam op de lijst op plek 17, maar in 2007 met 13 gekozen Statenleden en 3 gedeputeerden werd ik toch nog eerste opvolger. Al snel in 2008 kreeg ik zelfs een zetel in het Drents Parlement aangeboden, toen een van de Statenleden vertrok. Ik werkte toen echter net een tijdje in een mooie managementfunctie bij de provincie Drenthe en dat aanbod moest ik dus voorbij laten gaan. De wens om politiek actief te worden bleef echter wel en in 2014, toen ik niet meer werkte bij de provincie Drenthe, heb ik me opnieuw kandidaat gesteld. Nu kwam ik op plek 4 en werd in 2015 direct verkozen. Ik kreeg een mooie brede portefeuille: economie, recreatie en toerisme. En later ook nog financiën. Tevens werd ik penningmeester van de fractie.’

Met de dreigende sluiting van de rechtbank in Assen kon je gelijk flink aan de slag.

‘Ik zei tegen mezelf: dat gaat dus niet gebeuren! Niet goed voor de werkgelegenheid, niet goed voor Assen. Maar ook niet voor de toegankelijkheid van het rechtssysteem voor onze inwoners in Drenthe. Dan zouden we als een van de weinige provincies geen rechtbank meer hebben. Ik heb iedereen bij elkaar gehaald: de andere partijen in de Staten, de gemeente, de advocatuur, de rechters. Samen hebben we een strategie bepaald om een volwaardige rechtbank te behouden. Mooi was de protestactie met een grote optocht van rechters en advocaten in toga die liepen van de rechtbank naar de Abdijkerk bij het Drents Museum. In de kerk werd onder leiding van Anne Doornbos uit Noordenveld een historische rechtszaak nagespeeld als aanklacht tegen de gang van zaken. En dankzij ook de inzet van vele anderen is de rechtbank behouden.’

Op eenzelfde manier heb je je hard gemaakt voor het behoud van de gevangenissen in Veenhuizen en Ter Apel.

‘Ook daarin hebben we Statenbreed en met de betrokken gemeenten opgetrokken. In dit dossier hebben we onder meer een petitie aan de Tweede Kamer aangeboden. Ik vind die samenwerking ook goed en leuk: met elkaar de boer opgaan voor de goede zaak. De gevangenissen zijn behouden, maar er is nog steeds onzekerheid. Overigens is het behoud van de Rijksdiensten in Drenthe wel een onderwerp waar we als PvdA Drenthe blijvend aan moeten werken. Iedere keer komen die Rijksdiensten weer onder druk te staan. We zouden eigenlijk in wetgeving moeten vastleggen dat economisch kwetsbare regio’s in Nederland worden ontzien bij de inkrimping van Rijksdiensten. Sterker nog: er zou extra werkgelegenheid vanuit het Rijk deze kant uit moeten komen.’

Het statenlidmaatschap heeft zo zijn mooie kanten, wat is minder goed bevallen?

‘De werkdruk wordt toch wel onderschat merk ik. In onze fractie hebben we allemaal een fulltime “gewone” baan, dan is het soms best een pittige combinatie. Zeker als je zoals ik ook nog grote dossiers doet zoals de toekomst van Groningen Airport Eelde en de kunstijsbaan in Drenthe. Verder hebben we als fractie ook heftige tijden beleefd, met het vertrek van Ard van der Tuuk en later Jacques Tichelaar. Zoals ik ook in de statenzaal zei: het was maar 2,5 jaar, maar het voelde behoorlijk langer. Maar als fractie hebben we elkaar wel steeds gevonden en vastgehouden. Sowieso heb ik het werken binnen dit team over het algemeen als heel plezierig ervaren. Een prima sfeer, waarbinnen ik ook weer veel geleerd heb.’

Tot slot: de blik op de toekomst.

‘Ik blijf zeker actief binnen de partij. En wie weet kom ik een keer terug, als volksvertegenwoordiger of als bestuurder, lokaal of regionaal. Die ambitie steek ik niet onder stoelen of banken. Maar ook bijvoorbeeld rond de gemeenteraadsverkiezingen wil ik graag helpen, bijvoorbeeld uitleg geven over overheidsfinanciën aan nieuwe raadsleden. We blijven elkaar dus zeker ontmoeten!’

 

Waar ben je naar op zoek?