Vandaag een mooi uitgebreid artikel van Hilbrand Polman in het Dagblad van het Noorden over de scholen die weer opengaan en wat de ouders daarvan vinden. Als aanvulling op het gesprek dat ik met Hilbrand had, deel ik graag enkele gedachten. Het zijn de overpeinzingen over het heropenen van de scholen van een betrokken vader van vier en ‘telg’ uit een onderwijsfamilie…
Laat ik voorop stellen dat ons zoontje Floris blij is dat hij weer naar school kan, dat hij zijn klasgenootjes en leraressen weer ziet. Vanuit pedagogisch en psychologisch oogpunt is er vast veel te zeggen voor heropening van scholen op 8 juni. En ik ben blij dat de situatie de opening van de scholen blijkbaar toelaat… Dat betekent dat we langzaam maar zeker uit het dal lijken te klimmen, al is het een fragiel evenwicht dat niet veel ruimte laat om de teugels meteen te laten vieren.
Als ik kijk naar hoe snel en de wijze waarop zijn school (Obs de Rozebottel) het digitaal thuisonderwijs op poten wist te zetten, dan heb ik er alle vertrouwen in dat de scholen voor 8 juni met gepaste maatregelen hun leerlingen kunnen ontvangen. Ik heb nog meer waardering en respect gekregen voor onze mensen in het onderwijs. Ik kan alleen maar mijn complimenten uitspreken voor hun inzet en flexibiliteit om ook in deze unieke en moeilijke tijden voor onze kinderen onderwijs te blijven organiseren!
De kanttekening die ik bij de heropening van de scholen plaats, is dat de leerkrachten op dit moment wellicht te veel onder stoom en kokend water weer nieuwe maatregelen moeten implementeren. En dat in twee weken tijd, voor nog drie weken les – tot aan de zomervakantie. En wanneer vanwege klachten of het behoren tot een risicogroep leraren thuis moeten blijven, wordt de druk op de overige leerkrachten des te groter.
Laten we de noodkreten van het onderwijs van vóór de Coronacrisis niet vergeten. Lerarentekorten, hoge werkdruk en weinig waardering… Laten we daarom de schoolbesturen en de leerkrachten de ruimte geven om met goede praktische oplossingen te komen. De ruimte die er is om de passende maatregelen te nemen voor 1,5-meteronderwijs verschilt natuurlijk per school. Hoe groot zijn de lokalen, hoeveel kinderen per klas, hoeveel docenten zijn beschikbaar? Dit vraagt maatwerk per school en dus voldoende ruimte vanuit Den Haag én de onderwijsinspectie.
Als ik kijk naar de wijze waarop digitaal thuisonderwijs bij de school van Floris is ingericht, dan denk ik dat het handhaven van de huidige regeling (halve weken naar school en dus spreiden van leerlingen) tot aan de zomervakantie ook een verdedigbare weg was geweest. Dan had het onderwijsveld wat meer lucht gehad om zich voor te bereiden op volledige heropening na de zomer.
Bottom line van mijn verhaal: ik heb nog steeds vertrouwen in het probleemoplossend vermogen van onze samenleving. Dat heeft deze crisis wel laten zien! Dus heb ik er ook alle vertrouwen in dat Floris vanaf 8 juni veilig en met plezier weer naar school kan. Natuurlijk loopt niet alles vlekkeloos, kunnen dingen beter, maar we kunnen er hoop uit putten dat we er samen ook sterker uit kunnen komen. En laten we in godsnaam onze mensen in het onderwijs en de zorg meer waarderen. Niet alleen met applaus, maar ook met betere arbeidsvoorwaarden!
[Afbeelding van klimkin via Pixabay]
