Door op 17 juni 2017

Op de bres voor de weidevogels! Een column van Maaike Bakker

Ik weet bijna niets van weidevogels, maar toch laten ze me allesbehalve onverschillig. Ik kan jullie echt niets wetenswaardigs over bijvoorbeeld de grutto vertellen en ik weet nauwelijks het verschil tussen een wulp en een kluut. Maar ze horen wel thuis in ons landschap en ze mogen daar niet uit verdwijnen.

Want helaas, het gaat niet goed met de weidevogels. Vooral de intensieve landbouw vormt een ernstige bedreiging voor hun voortbestaan, deze vogels hebben namelijk een afwisselend landschap nodig met voldoende schuilplaatsen en ‘plas dras’. Ik weet dat ook nog niet zo lang, maar plas dras is een grote ondiepe waterplas waar weidevogels zich verzamelen, rusten en eten.

Intensieve landbouw vormt de belangrijkste bedreiging, maar er zijn best veel boeren die, tegen vergoeding, hun maaibeleid willen aanpassen aan de behoeften van de weidevogels. Of plas dras willen aanleggen op hun grond. Want die boeren vinden ook dat weidevogels in ons landschap thuishoren en daar willen ze ook best wat voor doen.

In de Staten heb ik me, samen met Henk Nijmeijer van GroenLinks en Jan Luuc Stel van de VVD, sterk gemaakt voor de motie weidevogels. Dat heeft geleid tot een nieuwe en breed gedragen aanpak.

En dan loop ik zomaar op een mooie avond in juni met drie mannen met indrukwekkende verrekijkers om hun nek, door weilanden langs het Drostendiep vlak bij Dalen. De verantwoordelijke ambtenaar en de ‘maatregelenmakelaar’ willen ons graag laten zien wat onze motie mogelijk heeft gemaakt en hebben vogelaar Henk Nijmeijer en mij op sleeptouw genomen.

We lopen naar een plas dras op het land van boer Mulder. Ik mag ook even door zo’n verrekijker kijken en dan zie ik ze: een gele kwikstaart op een paaltje, een veldleeuwerik en een grauwe kiekendief hoog in de lucht, kievieten, grutto’s, tureluurs en zomertalingen in de plas dras……

Wow…….

 

 

Waar ben je naar op zoek?