Vergadering gewest: de uitgestoken hand

Op zaterdag 20 februari vergaderde het gewest in Emmen. Het nieuwe bestuur blikte terug en vooruit, evenals de statenfractie. Aa en Hunze-burgemeester Eric van Oosterhout hield een inleiding over ‘agressie in het openbaar bestuur.’ Het werd een ochtend over naar buiten gaan en in gesprek komen.

Een goedgevulde zaal in wijkcentrum De Cluft in Angelslo, Emmen. Gewestelijk voorzitter Jacob Bruintjes opende de vergadering met het pleidooi om niet mee te gaan in de verruwing van het politiek en maatschappelijk debat zoals die momenteel om ons heen plaatsvindt. ‘Zijn we inderdaad een land van schreeuwers op de dijken geworden? Dat kan toch niet onze lijn zijn. Laten we – met een roos in de ene hand en de andere hand uitgestoken naar de samenleving om ons heen – op zoek gaan naar redelijke oplossingen. Gevoed door ons gedachtegoed van solidariteit en eerlijkheid.’

Afdelingen bezocht

Het afgelopen jaar heeft het nieuwe gewestelijk bestuur gebruikt om alle afdelingen en fracties te bezoeken. ‘Er is een goede sfeer: we willen zaken met elkaar oppakken.’ In dit nieuwe jaar wordt onder meer aandacht besteed aan de thema’s scouting, scholing en communicatie.

Statenfractie

Statenfractievoorzitter Roelie Goettsch gaf aan waar de fractie de afgelopen maanden mee bezig is geweest: van de redding van de rechtbank in Assen tot en met het veelbesproken winddossier. Ook de fractie gaat veel naar buiten, het provinciehuis uit: werkbezoeken, ontmoetingen met afdelingen, overleg over specifieke onderwerpen.

In gesprek blijven

Eric van Oosterhout schetste in zijn inleiding hoe het openbaar bestuur zich verhoudt tot agressie. Het is een onderwerp dat meerdere dimensies heeft. Een moreel debat, over ‘fout’ of ‘goed’ gedrag. Maar ook een arbotechnisch verhaal: de veiligheid van gemeentelijke medewerkers garanderen. Het is ook een politiek/bestuurlijk onderwerp. Uit onderzoek volgt dat agressie tegen bestuurders niet nieuw is, maar uit de manier waarop gemeente- en provinciehuizen tegenwoordig worden beveiligd blijkt dat er wel iets aan de hand is. Er is ook een aantal ‘gespannen’ dossiers, van de asielzoekers via het illegaal gebruik van recreatiewoningen tot en met de plaatsing van windmolens. Soms wordt de agressie ook heel persoonlijk gericht, tegen één minister bijvoorbeeld. Ook lokaal hebben bestuurders met dreiging te maken. Hoe daarmee om te gaan? Volgens Van Oosterhout is voorbeeldgedrag heel belangrijk: welke taal spreek je zelf, welke houding neem je aan? Ook hij benadrukte het belang van naar buiten gaan, het gesprek voeren, aanspreekbaar blijven en laten zien dat je daar iets mee doet als bestuurder: ‘Als ik een e-mail krijg van een boze moeder die zich zorgen maakt om haar dochters, omdat er asielzoekers in het dorp komen, ga ik even een kof koffie drinken. Proberen de kou uit de lucht te halen.’