De kerstcolumn van Ralph du Long: Asscher, een toevallige passant

Asscher, een toevallige passant

Ik had de eer hier de eerste column te schrijven. Ik pleitte toen voor politici die grijze muizen zijn. Een eretitel wat mij betreft.

Opnieuw valt me een eer te beurt, namelijk om de laatste column van het jaar te schrijven.

Het was een jaar van diepte- en hoogtepunten. Het vertrek van Ard van der Tuuk was het dieptepunt. Het hoogtepunt was het aannemen van een reeks moties over sociale onderwerpen: Drenthe als regenboogprovincie, het bestrijden van armoede, Drenthe als toegankelijke provincie (voor mensen met een beperking), sociaal investeren, enzovoorts.

Maar vanuit de gedachte van grijze muizen politiek wil ik twee dingen memoreren.

Allereerst was er het proces tegen Geert Wilders, alleenheerser van de PVV. Een partij die vrijheid in haar naam heeft maar die vrijheid uitsluitend reserveert voor zichzelf en gelijkdenkenden. Het kenmerk van een dictatoriale maatschappij.

Ook in ons Drents Parlement viel die negatieve houding op. De meest minachtende houding ten opzichte van de medemens was het wegblijven van de PVV-fractie bij een muzikale afronding van het politieke jaar, op 14 december in het Drents Parlement. Omdat de zangers asielzoekers waren. Niks kerstgedachte, niks menselijkheid. Bot, koud, meedogenloos gedrag. Een voorproefje van hoe de PVV zich de Nederlandse samenleving voorstelt na maart 2017: ongelijk en gebaseerd op haat.

Het tweede was onze eigen landelijke lijsttrekkersverkiezing. Het partijbestuur besloot in haar wijsheid om slechts twee kandidaten toe te laten. Die voldeden aan het profiel. Het profiel. Dat was zodanig dat er niet echt een keuze was. Twee vergelijkbare kandidaten. Asscher won.

Maar voor mij – en daarmee wil ik graag het jaar afsluiten – hoort een lijsttrekker een toevallige passant te zijn. Het gaat om de partij en de principes. En juist die zitten al jaren in het slop. Dan helpt het niet om elke keer bij verkiezingen een nieuwe defibrillator te laten komen.

Het lichtpuntje voor 2017 is dat leden zich rondom thema’s beginnen te roeren. Zoals rondom kinderpardon en asielzaken. Het zijn juist die politiek-morele thema’s waarop de PvdA zich kan en moet onderscheiden: opkomen voor de meest kwetsbaren. Dat is de kernopgave van de sociaal-democratie en met die gedachte sluit voor mij dit politieke jaar.

Ik wens allen een mooie kerst en een sprankelend 2017.

Ralph du Long